Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/24702 Esas 2017/9194 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflarca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Rücu davalarında faiz başlangıcı, gelir yönünden onay, giderler yönünden sarf ve ödeme tarihleri olmasına karşın, Mahkemece tedavi masraflarının bir kısmını içeren 4.837,10 TL"sinin ödeme tarihi olan 04.10.2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiş ise de söz konusu meblağın 2010 tarihine kadar uzanan farklı tarihlerde ödendiği ve davayla ilgisi olmayan tedavi masraflarının da hüküm altına alınmış olduğu, bu masraflar düşüldüğünde 4.806,92 TL tedavi masrafı yapıldğı anlaşılmakla; alacağın bu kısmına ilişkin faizin 04.10.2007 tarihinden başlatılması da isabetsizdir. Diğer taraftan bu durumda davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi de gerekmektedir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemesi Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün ilk bendinde yer alan "4.837,10 TL"nin ödeme tarihi olan 04/10/2007 tarihinden itibaren" ibaresinin silinerek yerine "4.806,92 TL"nin ödeme tarihlerinden itibaren" ibaresinin yazılmasına,
İkinci bendinde yer alan "6.854,21 TL bakiye karar ve ilam harcının" ibaresinin silinerek yerine "6.852,15 TL bakiye karar ve ilam harcının" ibaresinin yazılmasına,
Hükme "Davalılar kendisini vekille temsil ettirdiğinden 30,18 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine" ibaresinin eklenmesine ve kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 25.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.