2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’na aykırı davranmak eyleminden dolayı 34 DY 5880 plaka sayılı araç sahibi şirket hakkında 172,00 Türk lirası idari para cezası uygulanmasına dair Bursa Trafik Denetleme Şube Müdürlüğünün 06/02/2014 tarihli ve MA 04768693 sayılı trafik idarî para cezası karar tutanağına yönelik itirazın kabulüne, idari para cezası karar tutanağının iptali ile Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesine göre 750,00 Türk lirası vekalet ücretinin davalı idareden alınarak itiraz edene verilmesine ilişkin Bursa 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 23/05/2014 tarihli ve 2014/240 değişik iş sayılı kararı aleyhine, Adalet Bakanlığı"nın 27/07/2016 gün ve 2747 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/09/2016 gün ve KYB 2016/324431 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin “Ceza davalarında ücret” başlıklı 13. maddesinin 2. fıkrasında yer alan “Ceza hükmü taşıyan özel yasa, tüzük ve kararnamelere göre yalnız para cezasına hükmolunan davalarda tarifeye göre belirlenecek avukatlık ücreti hükmolunan para cezası tutarını geçemez.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, vekalet ücretinin itiraz konusu para cezasının miktarı olan 172,00 Türk lirasından fazla olamayacağı gözetilmeden fazla vekalet ücretine hükmedilmesinde isabet görülmediği, gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla,
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Olağanüstü kanun yolu olan ve öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozmanın amacı hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararların Yargıtay’ca incelenmesini, buna bağlı olarak da kanunların uygulanmasında ülke sathında birliğe ulaşmak, hakim veya mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkları toplum ve birey açısından hukuk yararına gidermektir.
Olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma müessesesinin konusunu oluşturabilecek kanuna aykırılık halleri, olağan kanun yolu olan temyiz nedenlerine göre dar ve kısıtlı tutulduğunda kesin hükmün otoritesi korunmuş olur.
26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Özel Dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hakim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile kanıtların değerlendirilmesine ve şahsi hakka ilişkin kararlar kanun yararına bozma konusu olamaz.

Bu açıklamalara ve yerleşik yargısal kararlara göre (Yargıtay 1. CD’nin 05/11/2008 tarih ve 2008/9091-7078 E.K; 3. CD’nin 14/11/2007 tarih ve 2007/12330-8319 E.K; 11. CD’nin 27/02/2013 tarih ve 2012/28035 E., 2013/3196 K. ve 12. CD’nin 27/12/2012 tarih ve 2012/21561-28771 E.K sayılı kararları)vekalet ücretinin şahsi hakka ilişkin olması nedeniyle bu hususta kanun yararına bozma talebinde bulunulamayacağından, yerinde görülmeyen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 18/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.