Yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2626 Esas 2020/3357 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2626
Karar No: 2020/3357
Karar Tarihi: 06.10.2020

Yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2626 Esas 2020/3357 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarını işlediğine ve yerel mahkeme tarafından mahkumiyet kararı verildiğine dair bir mahkeme kararı incelenmiştir. Kararın temyiz edilmesi üzerine, dosya görüşüldü ve infaz aşamasında gözetilmesi gereken kanun değişikliği bulunduğu belirlendi. Dosya içeriğine, kanıtlara, bozmaya ve gerekçeye dayanarak, suçların sanıklar tarafından işlendiği kabul edildi ve diğer temyiz itirazları yerinde bulunmadı. Ancak, kararda bulunan ceza tayini şeklindeki ifade, mağdur adedini düşünülmeksizin yanlış bir şekilde belirlendiği için bozuldu. Bu nedenle, hüküm açıklanan nedenle isteme aykırı olarak bozuldu ve düzeltilerek onandı.
Detaylı kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçunu düzenler.
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi: Bazı suçlar için infaz rejimi ve denetimli serbestlik hükümlerinde değişiklik yapar.
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi: İstinaf ve temyiz yoluyla yapılan karar temyiz incelemesi sonucunda hüküm farklı bir şekilde değiştirilemezse, hükümden bir veya birkaç husus çıkartılarak veya hükümde hata düzeltilerek onandığı takdirde, mahkemece düzeltme kararı verilir.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi: Mahkeme kararı düzeltilirken, nedenine uygun olarak gerekli düzeltmelerin yapılması gerektiğini ifade eder.

6. Ceza Dairesi 2018/2626 E. , 2020/3357 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Tefhimle infaza esas kısa kararın ve 03.05.2018 günlü gerekçeli kararın (2-a) no.lu hüküm fıkrasında, sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm kurulurken, olayın tek mağdurunun ... olduğu gözetilmeden; “MAĞDUR ADEDİNCE 2"ŞER KEZ OLMAK ÜZERE” şeklinde ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı ile sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,
(2-a) no.lu hüküm fıkrasından; “MAĞDUR ADEDİNCE 2"ŞER KEZ OLMAK ÜZERE” ibaresi çıkartılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.