Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/169 Esas 2017/497 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/169
Karar No: 2017/497
Karar Tarihi: 18.01.2017

Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/169 Esas 2017/497 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından mahkum olmuştur. Sanık, hüküm tebliğinin usulsüz olduğu gerekçesiyle temyiz hakkını kullanamamış ve eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz başvurusunda bulunmuştur. Ancak bu talep reddedilmiştir çünkü sanık yasal süre içinde başvuruda bulunmamıştır. Mahkemenin verdiği karar sonrası sanık, kararı temyiz etmiştir. Bu sırada dosya incelenerek, sanığın yokluğunda verilen kararın tebliğ edildiği ve yaptığı başvurunun reddedilmesinin doğru olduğu sonucuna varılmıştır. Bu sebeple mahkemenin verdiği kararın kaldırılması ve eski hale getirme talebinin reddedilmesi kararına oybirliğiyle karar verilmiştir. Söz konusu suçların mahkumiyeti TCK'nın 158/1-f-son ve 204/1. maddeleri ile gerçekleşmiştir. Dosyanın incelenmesinde uygulanan kanunlar ise 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, CMUK'un 311. ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddeleridir.

15. Ceza Dairesi 2017/169 E. , 2017/497 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f-son, 204/1. maddeleri ile mahkumiyet

Dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, hüküm tebliğinin usulsüz olması nedeniyle temyiz hakkını kullanamadığından bahisle eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz başvurusunda bulunduğundan, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olması karşısında, mahkemenin sanık hakkında temyiz talebinin reddine ilişkin verdiği 24.05.2016 tarih 2016/444 sayılı değişik iş kararı hukuki değerden yoksun bulunduğu kabul edilip bu karar kaldırılmak suretiyle yapılan incelemede,
Sanığın yokluğunda verilen 20.10.2015 tarihli kararın 09.12.2014 tarihli duruşmada bildirdiği adrese tebliğe çıkarıldığı, bila tebliğ iadesi üzerine MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21. maddesine uygun olarak 09.02.2016 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 05.05.2016 tarihli eski hale getirme ve temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 18.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.