Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/13139 Esas 2016/11090 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 22/3, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin tüm ve katılanlar vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde gündüz, saat 15:30 sıralarında sanığın idaresindeki otomobil ile yerleşim yeri dışında orta ayırıcı ile bölünmüş yolda Çanakkale istikametinden İzmir istikametine seyir halinde iken sol taraftan yol dışı kalıp orta ayırıcı kısmı da geçerek karşı yön istikametine geçtiği sırada bu yönde nizami olarak seyir halinde olan katılan yönetimindeki otomobile çarpması sonucu, katılanın otomobilinde yolcu olarak bulunan ...’ın öldüğü, katılan sürücünün vücudunda hayati fonksiyonlarını ağır 6 derecede etkileyecek kemik kırığı oluşacak şekilde, aracındaki yolcu ...’ın femur açık kırığı şeklinde ve aracındaki diğer yolcunun basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda; kaza tespit tutanağı ve Adli Tıp Trafik İhtisas Dairesi raporu ile tam kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği belirlenen sanık hakkında, kusur durumu, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zarar maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.