Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1041 Esas 2020/4242 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1041
Karar No: 2020/4242
Karar Tarihi: 05.03.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1041 Esas 2020/4242 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesinde görülen işe iade davasında davalıların avukatıyla temsil edildiği ve davanın reddine karar verildiği belirtilmiştir. Ancak Mahkeme, avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine karar vermiştir. Yargıtay, bu kararın hatalı olduğunu ve kararın düzeltilerek onanması gerektiğini belirtmiştir. Buna göre, avukatlık ücretinin davalılar tarafından ödenmesi gerektiği ve karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 7/2. maddesi uyarınca belirlenen avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi uyarınca, yukarıdaki düzeltmeler yapılarak kararın onanması uygun bulunmuştur.

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2020/1041 E. , 2020/4242 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İŞE İADE

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1- Dosya kapsamının değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyulan bozma kararı gereğince tesis edilmiş İlk Derece Mahkemesi kararında hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik olmamasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkan bulunmamasına göre, İlk Derece Mahkemesi kararının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönleri usul ve kanuna uygun görülmüştür.
2- Somut olayda, mahkemece işe iade davasının reddine karar verilmiş olup bu durumda yargılamada kendisini vekil ile temsil ettiren davalılar yararına red sebebi aynı olduğundan tek bir maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, işe iade davası kabul edilmiş gibi avukatlık ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmesi hatalıdır. Açıklanan husus bozma sebebi ise de; yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, İlk Derece Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, İlk Derece Mahkemesinin hüküm fıkrasının “Davacı lehine belirlenen 2.725,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,” şeklinde olan üçüncü paragrafının hüküm yerinden tamamen çıkartılmasına; yerine,
“Davalıların kendisini vekille temsil ettirdiği dikkate alınarak karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 7/2. maddesine göre belirlenen 2.725,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde davalılara iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davacı tarafa yükletilmesine, 05.03.2020 tarihinde oybirliği ile kesin olarak karar verildi.