Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8264 Esas 2022/2049 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Dikili 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 12.12.2019-21.02.2020 tarih ve 2019/25 E. - 2019/489 K. sayılı asıl ve tavzih talebinin reddine dair ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı şirket adına kayıtlı olup diğer davalının sevk ve idaresindeki otobüsün yoldan çıkarak beton direğe çarpması sonucu trafik kazasının meydana geldiğini, kazada ...’ın vefat ettiğini, araç maliki ve işleteni davalı şirketin ve araç sürücüsü davalı ...’in trafik kazası nedeniyle doğan zararlardan sorumlu olması gerektiğini ileri sürerek...'ın vefatı nedeniyle babası ve annesi için 30.000,00'er TL, kardeşleri ...ve ... için 15.000,00'er TL, yaralanan ... için 15.000,00 TL, Selim için 30.000,00 TL, ...için 20.000,00 TL, Mehmet için 15.000,00 TL, Hasan Hüseyin için 35.000,00 TL manevi tazminatın trafik kazasının meydana geldiği tarih olan 07/10/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, kazada yolcu...'ın vefatı sebebiyle davacılardan ... ve ...'ın çocuklarını, ... ve ... Taban'ın ise kardeşlerini kaybetmeleri nedeniyle acı ve elem çekmelerinin olağan olduğu, ayrıca davacılardan ... Taban'ın dava konusu trafik kazası nedeniyle yaralandığı, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, olayın meydana geliş şekli, hakkaniyet ilkesi gereğince davacılar lehine zenginleşmeye sebebiyet vermeyecek şekilde müteveffanın annesi ve babası olan davacılar ... ve ... için ayrı ayrı 17.000.- TL, müteveffanın kardeşi davacı ... için 3.000.- TL, müteveffanın diğer kardeşi ve aynı zamanda kaza sebebiyle yararlanan davacı ... Taban için 5.000.- TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, diğer davacılar ..., ... ve ...'ın ise meydana gelen kazada yaralandıkları için haksız fiil nedeniyle bedensel olarak zarara uğradığı, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, olayın meydana geliş şekli, hakkaniyet ilkesi gereğince davacılar lehine zenginleşmeye sebebiyet vermeyecek şekilde davacı ... için 17.000.- TL, davacı ... için 14.000.- TL, davacı ... için 10.000.- TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline ve davacı ... için takdir edilen 3.000.- TL manevi tazminata ilişkin hükmün bozma kapsamı dışında tutulduğu anlaşılmakla yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiş, 21.02.2020 tarihli ek kararla davalı vekilinin tavzih talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı ve ek kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
1- Davalı vekilinin harcın hesaplanmasında maddi hata yapıldığına yönelik tavzih talebine ilişkin Mahkemenin tavzih talebinin reddine dair 21/02/2020 tarih ve 2019/25 Esas-2019/489 Karar sayılı ek kararının kaldırılmasına,
2- Dava, trafik kazası sebebiyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Dava dilekçesiyle 205.000,00 TL manevi tazminatın tahsili talep edilmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilerek toplam 86.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiştir.Hükmedilen toplam 86.000,00 TL üzerinden ilam harcının hesaplanması gerekirken dava değeri üzerinden fazla harca hükmedilmesi doğru olmayıp kararın bozulması gerekirse de yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın anılan yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Ek Kararın Kaldırılmasına, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün 9. fıkrasında yer alan ‘‘Alınması gerekli 14.003,55 TL harçtan peşin olarak yatırılan 700,20-TL harcın mahsubuyla bakiye 13.303,35 TL harcın müştereken ve müteselsilen davalılardan alınarak hazineye irat kaydına,’’ ibarelerinin hükümden çıkarılarak yerine ‘‘Alınması gerekli 5.874,66 TL harçtan peşin olarak yatırılan 700,20 TL harcın mahsubuyla bakiye 5.174,46 TL harcın müştereken ve müteselsilen davalılardan alınarak hazineye irat kaydına’’ ibarelerinin eklenmesine, kararın DÜZELTİLMİŞ BU HALİYLE ONANMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz eden davalılara iadesine, 17/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.