Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/31957 Esas 2015/584 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanıklar ..., ... ve ... hakkında yapılan duruşma sonunda; hırsızlık suçundan sanıklar ... ve ..."in mahkumiyetlerine, konut dokunulmazlığını ihlal suçları ve sanık ... hakkında ayrıca hırsızlık suçu bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Asliye Ceza Mahkemesince verilen 10.05.2013 tarih 2011/349 esas 2013/327 sayılı hükmün sanıklar ... ve ... müdafii ile sanık ..."in temyizi üzerine Dairemizin 25.06.2014 tarih ve 2014/23241-2014/22428 sayılı ilamı ile iadesi yolundaki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 14.10.2014 tarih ve 2014/286838 sayılı yazısı ile kararın onanması itirazı ile dosya gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 14.10.2014 tarih ve 2014/286838 sayılı itirazı yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 25.06.2014 tarih ve 2014/23241-2014/22428 sayılı kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
I-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçlarına ilişkin yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların itiraz yasa yoluna tabi olduğunun anlaşılması nedeniyle aynı kanunun 264. maddesi uyarınca itiraz mahiyetinde kabul edilmesi gereken temyiz talebinin merciince değerlendirmek üzere, incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçuna ilişkin yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmaması suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesi ile ilgili hüküm fıkrası çıkarılarak yerine ‘‘TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3.

maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,14.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.