Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/213 Esas 2020/539 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/213
Karar No: 2020/539

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/213 Esas 2020/539 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, baz istasyonunun kaldırılması istemine ilişkindir ve yerel mahkeme davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar vermiştir. Davacı ve davalı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulmuş ve istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Dosya değeri temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı ve davacı vekilinin temyiz hakkı bulunmadığı anlaşılmış, temyiz istemi reddedilmiştir. HMK'nın 362. maddeleri uyarınca davalı ve davacının TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye iadesine, peşin yatırılan harcın istek halinde iadesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 6100 sayılı HMK'nın 341, 361 ve 362. maddeleri.

14. Hukuk Dairesi 2020/213 E. , 2020/539 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Trabzon 3. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 13/12/2017 tarihinde verilen dilekçe ile baz istasyonunun kaldırılması talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen 24/05/2019 tarihli hükmün Samsun Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı ve davalı vekili tarafından talep edilmiştir. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin ayrı ayrı esastan reddine dair verilen kararın davalı vekili ve davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

K A R A R

Dava, baz istasyonunun kaldırılması istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Davacı ve davalı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacı ve davalı vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 1.000,00TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 2019 yılı için 58.800,00TL"lik temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı ve davacı vekili tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalı vekili ve davacının TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 17/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.