Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2009/4906 Esas 2010/1216 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-


Davacı vekili, müvekkili tarafından kasko sigorta poliçesi ile sigortalı araca davalının işleteni olduğu aracın çarpması sonucunda hasar gördüğünü hasar bedelinin müvekkili tarafından sigortalıya ödendiğini ileri sürerek, 33.000,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin aracın işleteni olmadığını, müvekkili tarafından dağıtımı yapılan emteanın, dava dışı kişiye ait kamyonla bir kereliğine taşınmak üzere teslim edildiğini, herhangi bir sözleşme yapılmadığını, uzun süreli kira sözleşme ilişkisi de bulunmadığını, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalının, aracın uzun süreli kiracısı, ariyet alanı olmadığı bu nedenle KTK’nun 85. maddesinde belirtildiği üzere aracın işleteni olarak kabul edilemeyeceği, TTK’nun 784. maddesinin ise ancak taşınan emteanın uğradığı zarardan sorumluluğu düzenlediği gerekçesi ile, davanın pasif husumet yokluğundan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava dosyası içindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve belirli bir iş için araç kiralanmasında aracın malikinin işleten olarak kabulünde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, kasko sigorta sözleşmesinden kaynaklanan rücuan tazminat istemine ilişkindir. Davalı aleyhine açılan dava pasif husumet yokluğundan reddedilmiştir. Davanın husumet yokluğundan reddi halinde hükmedilecek vekalet ücreti Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 7/2. maddesi uyarınca belirlenir. Mahkemece, anılan düzenleme gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiş ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 4. paragrafının 2. satırında yer alan “5.700,00 TL” ibaresi hükümden çıkarılarak yerine “575,00 TL” ibaresinin eklenmesine, hükmün bu hali ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 1,55 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 16.2.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.