Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/10499 Esas 2016/11057 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 10/04/2014
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 200 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Temyiz edenler : Davalı vekili ve Davacı vekili

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekili ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Tazminat talebinin dayanağı olan Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 26.03.2013 tarih, 2011/556 esas, 2013/165 karar sayılı ceza dava dosyasında yapılan yargılama sonucunda davacının (sanığın), beraatine hükmedildiğinin anlaşılması karşısında, davacı (sanık) lehine tazminat hakkının doğup doğmadığının belirlenmesine esas olmak üzere ve Yargıtay denetimine olanak sağlanması açısından iddia konusu gözaltına alma ve serbest bırakmaya ilişkin belgelerin aslı veya onaylı suretlerinin dosyaya eklenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun dairemizce de benimsenen 20.09.2005 gün, 2005/1-88 esas ve 2005/98 sayılı kararında belirtildiği üzere; davayı vekil ile takip eden davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesinin 13/4. maddesi ve tarifenin üçüncü kısmı gereğince, ikinci kısmın ikinci bölümünün onuncu sırasındaki ücretten az olmamak üzere vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, bu miktarın altında kalacak şekilde vekalet ücretine hükmedilmesi,
3-Hüküm duruşmasında hazır bulunan Cumhuriyet savcısının isim ve sicil bilgilerinin gerekçeli karar başlığına yazılmaması suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu"nun 232/2-b maddesine aykırı davranılması,





Kanuna aykırı olup, davalı ve davacı vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.