Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2905 Esas 2022/2023 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 06.11.2018 gün ve 2018/341 - 2018/711 sayılı kararı onayan Daire'nin 26.11.2020 gün ve 2020/3342 - 2020/5459 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı bankanın müvekkilinin genel kredi sözleşmesindeki kefaletine istinaden icra takibine giriştiğini, müvekkilinin ödeme taahhüdünde bulunup yerine getirdiğini ve tüm dosya borcunu davalı alacaklı banka avukatına ödediğini, ancak davalı bankanın ödemeleri icra dosyasına bildirmediğini, icra dosyasında borcun ödenmemiş gözüktüğünü iddia ederek müvekkilinin sözü geçen icra dosyasından dolayı davalı bankaya borcunun olmadığının tespiti ile kötü niyetli davalı aleyhine % 20 oranından az olmamak üzere kötü niyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir..
Davalı vekili, müvekkili bankanın banka kayıtlarındaki borç hesabından ödemelerin düşüldüğünü, ödeme taahhüdünden sonra icra dosyasında herhangi bir işlem yapmadıkları gibi takipsizlik nedeniyle 06.10.2011 tarihinde takip dosyasının işlemden kaldırıldığını, tahsil harcından davacı borçlunun sorumlu olduğunu ve haricen yapılan tahsilatları davacının da icra dosyasına bildirebileceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabul, kısmen reddine dair verilen hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nce onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 17/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.