Esas No: 2021/29866
Karar No: 2022/14850
Karar Tarihi: 21.09.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/29866 Esas 2022/14850 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, bir sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine dair temyiz incelemesi yapmıştır ve hüküm uygun görülmüştür. Ancak aynı sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine dair temyiz incelemesi yaparken, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 03.03.1998 tarihli kararına uygun olarak sanığın suça konu çeki önceden doğan borç nedeniyle kullandığının anlaşılması sebebiyle dolandırıcılık suçunun unsurlarının oluşmadığı ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu sebeple hüküm bozulmuştur. Yukarıdaki karar 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
A) Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
B) Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Sanığın sahte çek kullanmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.03.1998 tarihli ve 6/8-69 sayılı kararında açıklandığı üzere, önceden doğmuş bir borç için hileli davranışlarda bulunulması hâlinde, borç hileli davranışlar sonucu doğmayacağından dolandırıcılık suçunun oluşmayacağı nazara alındığında; dosya kapsamına göre, sanığın suça konu çeki önceden doğan borç nedeniyle kullandığının anlaşılması karşısında, dolandırıcılık suçunun unsurlarının oluşmadığı ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
