Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7223 Esas 2020/1513 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7223
Karar No: 2020/1513
Karar Tarihi: 26.02.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7223 Esas 2020/1513 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suç tarihinden önce on altı yaşındaki mağdurenin ailesiyle birlikte yaşadığı eve gelip kalmaya başlayan sanığın, olay günü evde yalnız kaldığı mağdure üzerinde koruma, bakım ve gözetim yükümlülüğü bulunmayıp, nüfuz kullanma yetkisinin de olmadığı gözetilmeden, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum etmiştir. Ancak iddianamede ağırlaştırıcı nedene ilişkin herhangi bir anlatım ve sevk maddesi yer almadığı gibi, yargılama sırasında aynı Kanunun 103/3. maddesinin tatbikine dair sanığa ek savunma hakkı da tanınmamıştır. Bu nedenle, hükmün belirlenen temel ceza ile kanuni artırım yapılmadan bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-6. maddeleri ve 103 /3. maddesi.
14. Ceza Dairesi         2016/7223 E.  ,  2020/1513 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
    HÜKÜM : Çocuğun cinsel istasmarı suçundan mahkumiyet

    İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Mağdurenin aşamalardaki samimi anlatımları, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında suç tarihinden önce on altı yaşındaki mağdurenin ailesiyle birlikte yaşadığı eve gelip kalmaya başlayan sanığın, olay günü evde yalnız kaldığı mağdure üzerinde koruma, bakım ve gözetim yükümlülüğü bulunmayıp, nüfuz kullanma yetkisinin de olmadığı gözetilmeden ve 5237 sayılı TCK"nın 103/1-6. maddelerinin tatbiki istemiyle düzenlenen iddianamede ağırlaştırıcı nedene ilişkin herhangi bir anlatım ve sevk maddesi yer almadığı gibi yargılama sırasında aynı Kanunun 103/3. maddesinin tatbikine dair sanığa ek savunma hakkı da tanınmadan müsnet suçtan belirlenen temel cezanın anılan madde ile artırılması,
    Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.