Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/22528 Esas 2022/14817 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


Mahkemenin 28.01.2015 tarihli ek kararı ile sanığın temyiz talebinin reddine karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine bu sefer 23.02.2015 tarihli ek karar ile temyiz talebinin kabülüne karar verildiği, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 315. maddesine göre, temyiz isteminin reddi kararını inceleme mercii Yargıtay'ın ilgili dairesi olduğundan temyiz talebinin kabulüne dair 23.02.2015 tarihli ek karar hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek; sanığın yokluğunda verilen 21.10.2014 tarihli gerekçeli kararın tebliğ mazbatasında tebliğ tarihi 13.01.2015 olarak yazılmış ise de; PTT veri tabanında yapılan sorgulamada tebliğ tarihinin 19.01.2015 olduğunun belirtilmesi karşısında, sanığın 21.01.2015 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu belirlenip Mahkemenin 28.01.2015 tarihli ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede:
1) Nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde :
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde :
Her ne kadar suça konu çekin keşide tarihi 30.10.2010 olarak ve gerekçeli karar başlığında suç tarihi 2010 olarak yazılmış ise de, bahse konu çek nedeniyle katılan tarafından şikayetin 02.07.2010 tarihinde yapıldığı, bu nedenle suç tarihinin en aleyhe kabulle 02.07.2010 olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
Sanığa yüklenen resmi belgede sahtecilik suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.