Hakaret - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/1161 Esas 2020/12255 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1161
Karar No: 2020/12255
Karar Tarihi: 02.06.2020

Hakaret - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/1161 Esas 2020/12255 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz isteminde, hüküm kesin nitelikte olduğu için hakaret suçuna verilen adli para cezası miktarının temyiz edilemeyeceği gerekçesiyle reddedilmiştir. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin temyiz istemi ise, sanığın eylemlerinin mağdur sayısı kadar suç oluşturduğu göz önünde bulundurulmadan cezalandırılması ve TCK'nın 43. maddesi gereği cezanın artırılarak eksik ceza tayini yapılması nedeniyle bozma kararı verilmemiştir. Yargılama sonucunda, dosya içeriği, deliller ve suçun oluşumu nedeniyle sanığın suçu kasıtla işlediği ve cezasının uygun olduğu kanaatine varılmıştır. Kararda, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK'nın 317. maddesine de atıfta bulunulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın geçici 2. maddesi
- TCK'nın 43. maddesi
- CMUK'nın 317. maddesi

8. Ceza Dairesi 2020/1161 E. , 2020/12255 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Karar tarihinde yürürlükte olan 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, hükmolunan adli para cezası miktarına göre hükmün kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından sanık müdafinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise,
Sanığın eylemini tek bir fiil ile gerçekleştirmediği ve mağdur sayısı kadar suç oluştuğu gözetilmeden, her bir mağdur için ayrı ayrı cezalandırılması yerine TCK"nın 43. maddesi gereği cezasından artırım yapılarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafinin sübuta ve suç kastı bulunmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.