Esas No: 2021/6167
Karar No: 2022/2074
Karar Tarihi: 21.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6167 Esas 2022/2074 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, davalı şirketin yurt dışındaki paraların geri çekilebileceği ve yüksek faiz verileceği vaadiyle müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini ancak geri alınamadığını ileri süren davacı vekilinin talebini görüştü. Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildi. Ancak, mahkemenin daha önceki kararıyla davacı ile davalı şirket arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığı tespit edilmiş ve davalı şirket davayı temyiz etmişti. Bu nedenle, davadaki tespitin doğru olduğu ve mahkemenin bu yönde karar vermesi gerektiği belirtildi. Karar, 6100 sayılı Kanun'un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddeye göre verildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19.11.2020 tarih ve 2020/479 E. - 2020/774 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 40.415.-TL'nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun'un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, davacı ile davalı şirket arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi kurulmadığının tespiti ve bu amaçla verilen paranın iadesi istemine ilişkindir. Mahkemenin 24.10.2019 tarihli kararı ile davanın kabulüyle davacı ile davalı şirket arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve 5.000,00 TL’nin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir. Anılan karar taraflara tebliğ edilmiş olup kararı sadece davalı ...Ş. vekili temyiz etmiştir. Bu itibarla mahkemenin 24.10.2019 tarihli kararı davalı ... yönünden kesinleşmiş bulunmaktadır. Davalı ...Ş. vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 18.02.2020 tarihli kararı ile mahkeme kararı 7194 sayılı Yasa’nın değerlendirilmesi yönünden bozulmuş olup bu durumda mahkemece davalı ... hakkındaki 24.10.2019 tarihli kararın kesinleştiği gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu yönden davacı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 21/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
