17. Hukuk Dairesi 2019/5230 E. , 2020/6284 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı ilk derece mahekemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen hükme karşı davalı vekilince sitinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 27/04/2015 tarihinde davacının yolcu olarak bulunduğu davalı şirkete ZMMS ile sigortalı aracın kaza yapması sonucu davacının ağır şekilde yaralandığını, kazada müvekkilinin kusurunun bulunmadığını ileri sürerek, geçici ve kalıcı iş göremezlik nedeni ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 10.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili, ıslah dilekçesi ile 109.366,74 TL sürekli iş göremezlik tazminatı, 16.973,12 TL geçici iş göremezlik tazminatı ve 7.489,80 TL bakıcı gideri tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince, yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulü ile 109.366,74 TL sürekli iş göremezlik zararı, 16.973,12 TL geçici iş göremezlik zararı olmak üzere toplam 126.339,86 TL"nin dava tarihi olan 17/03/2016 tarihinde itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte
davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hükme karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 16/05/2017 tarihli, 2016/257 Esas 2017/438 Karar sayılı ilamının kaldırılmasına, yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına, buna göre, davanın kısmen kabulü ile 102.215,34 TL sürekli iş göremezlik zararı, 15.390,87 TL geçici iş göremezlik zararı olmak üzere toplam 117.606,21 TL"nin dava tarihi olan 17/03/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, Dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 10,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 27/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
