Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 300 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.03.2014 tarihli ve 2010/335 esas, 2014/211 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) tehditle eğitim ve öğretime engel olma, görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme suçlarından dolayı savunmasının alınması için hakkında çıkarılan yakalama kararına istinaden yakalanarak mahkeme huzuruna çıkarıldığı, savunmasının alınmasından sonra serbest bırakıldığı, yapılan yargılama sonunda her üç suçtan beraatine hükmedildiği, hükümlerin temyiz edilmeksizin 04.04.2014 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 12.06.2014 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, davacının hakkındaki yakalama kararına istinaden yakalanarak mahkeme huzuruna çıkarılması, savunmasının alınmasından sonra da serbest bırakılması, açılan davada tüm suçlardan beraatine karar verilmesi nedeniyle hakkındaki yakalama kararının ve işleminin haksız olduğu ve kanunda öngörülen tazminat verilmesi koşullarının oluştuğu anlaşılmakla tebliğnamedeki tazminat koşullarının oluşmadığına ilişkin eleştiriye, ayrıca davacının talebinin haksız yakalama nedeniyle uğradığı manevi zararın giderilmesine yönelik olması karşısında talepten farklı olarak gözaltına alınmaya ilişkin tazminata hükmedildiğine ilişkin eleştiriye iştirak edilmemiş, manevi tazminat miktarının bir gün karşılığı olarak fazla belirlenmesi ise temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Davanın kısmen kabul edilmesi karşısında, karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre davacı lehine 3.000 maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden 1.500 TL vekalet ücretine hükmolunması,
2) Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.03.2007 gün ve 2-63 sayılı kararında açıklandığı üzere; haksız koruma tedbirlerinden kaynaklanan tazminat davalarında, ancak davanın tamamen reddi halinde davalı hazine lehine vekalet ücreti verilebileceğinden, davanın kısmen kabulüne karar verilmekle davalı hazine lehine vekalet ücretine hükmolunmayacağının gözetilmemesi,


Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. paragrafındaki “1.500” ibaresinin “3.000” ibaresi ile değiştirilip 3. paragrafındaki “Aynı tarife uyarınca davacı tarafa takdir edilenden fazla reddedilen kısım için vekalet ücretine hükmedilemeceğinden 1.500 TL vekalet ücretinin davacı taraftan alınarak davalıya verilmesine,” cümlesinin hükümden tamamen çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.