Esas No: 2021/6980
Karar No: 2022/2090
Karar Tarihi: 21.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6980 Esas 2022/2090 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı şirketin yurt dışında yatırılan paralara yüksek oranda faiz verme garantisi vererek alma ve geri çekme taahhüdünde bulunduğu ancak ödenen paranın geri alınamadığı gerekçesiyle dava açıldı. İlk derece mahkemesi kararı, davanın reddine karar verilmesi yönündeydi. Tarafların istinaf başvurusu sonucunda Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi esastan reddine karar vermiştir. Davacı vekili tarafından temyiz edilen karar, yapılan yargılama sonucunda onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 7194 Sayılı Kanun'un 41. maddesi: Dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı haller.
- HMK'nın 353/b-1 maddesi: Yargı kararlarına karşı yapılan istinaf başvurularının incelenmesi.
- HMK'nın 370/1. maddesi: Temyiz isteminin reddi veya kabul edilmesine ilişkin karar.
- HMK'nın 372. maddesi: Kararın işleme konulması ve ilgili mercilere gönderilmesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : KONYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Konya 4. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 13.12.2019 tarih ve 2018/384 E. - 2019/664 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 16.04.2021 tarih ve 2020/682 E. - 2021/646 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, ilk derece mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
