MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vd. aleyhine 31/08/2009 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/06/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ve davalı vekili taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre
davacıların tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar ve davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Dosya kapsamından, davacıların desteğinin darp eylemi sonucunda yaşamını yitirdiği anlaşılmaktadır. Ceza yargılaması sırasında düzenlenen Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulu"nun 11/06/2004 tarihli raporunda:
"...1-Kişinin ölümünün boyun travmasına bağlı omurilik hasarı ve gelişen komplikasyonlardan ileri geldiği, 2-Kendisinde mevcut servikal spondiloz dar kanal arızasının, maruz kaldığı boyun travması sonucunda oluşan omurilik hasarını arttırıcı rol oynaması nedeniyle ölümde ortak neden olarak kabulü gerektiği..." belirtilmiştir.
Ceza yargılaması sonucunda sanığın (davalının) eylemi, TCK’nun 452/2 maddesi çerçevesinde değerlendirilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir.
Mahkemece, yukarıya alıntılanan Adli Tıp Kurumu Başkanlığı’nın raporunda belirtilen ve ölende mevcut rahatsızlık konusunda bir değerlendirmede bulunulmamıştır. Oysa, davalı tarafından bilinmeyen bu yön; zararın artmasına ve ölüm sonucunun meydana gelmesine etken olmuştur. Şu durumda, zararın tümünden davalı sorumlu tutulamaz. Borçlar Kanunu’nun 43. maddesi, hakime “hal ve mevkiin icabına göre” tazminatın miktarını tayin yetkisi vermiştir. Madde, zarar görenin karşılık kusuruna dayanmadığı gibi; BK’nun 44. maddesinden daha geniş bir uygulama alanına sahiptir. O halde, ölenden kaynaklanan bu özel durum nedeniyle ve BK’nun 43. maddesi uyarınca tazminat tutarlarından uygun bir miktar indirim yapılmalıdır. Karar, açıklanan nedenle yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA; davacıların tüm davalının öteki temyiz itirazlarının ise (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/01/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.