Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/10476 Esas 2016/1101 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Adli para cezası tayin edilirken TCK’nın 52. maddesi uyarınca temel cezanın gün üzerinden belirlenmesi, artırım ve indirimlerin de gün üzerinden yapılması gerektiği düşünülmeden, yönteme aykırı biçimde yıl ve ay üzerinden hesap yapılması,
2- Sanığın ve tanık ..."nın hakaret eyleminin doktor muayene odasından dışarı çıkarken, katılanın ise hastane koridorunda gerçekleştiğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, suçun işlendiği yerin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespitinden sonra, hakaret eyleminde aleniyet unsurunun ne şekilde oluştuğunun açıklanıp tartışılması gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçeyle sanık hakkında TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanması,
3- Hakaret suçunun, haksız bir fiile tepki olarak işlendiğinin kabul edilmesi karşısında, özel hüküm olan ve daha lehe hükümler içeren TCK"nın 129. maddesi yerine genel tahrik kurumuna ilişkin aynı Kanunun 29. maddesinin tatbik edilmesi,
4- Kabule göre de, TCK’nın 29. maddesinin tatbiki sırasında, adli para cezası 10 ay 15 gün yerine 9 ay olarak belirlenerek eksik cezaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21.01.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.