MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın alınan savunmalarında Konya iline hiç gitmediğini, kimliğini kaybettiğini ve kimliğinin kullanılarak suç işlenmekte olduğunu, yüklenen suçu işlemediğini ileri sürmüş olması, hükmün dayanağını teşkil eden parmak izi raporunda olay yerinden elde edilen parmak izinin sanığa ait olduğu belirtilmesine karşın, arşivde kayıtlı olduğu belirtilen parmak izinin sanığa ait olup olmadığı hususunda herhangi bir tespitin yapılmadığı ve yargılama aşamasında da bu hususun açıklığa kavuşturulmadığının anlaşılması karşısında, öncelikle arşivde kayıtlı parmak izinin sanığa ait olup olmadığının sorularak, gerektiğinde bilirkişi marifetiyle sanığın yeniden yöntemince parmak izi alınarak olay yerinden elde edilen parmak iziyle kıyaslanması sonucunda düzenlenecek rapora göre sanığın hukuki durumunun tayini ve takdiri gerekirken, arşivde kayıtlı parmak izinin sahte kimlik ya da sanığa ait kimlik bilgilerini kullanan birisine ait olma ihtimali düşünülmeden , eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de ;
1-Hırsızlık suçundan kurulan hükümde, 35 TL çalan sanık hakkında, suçun işleniş şekli ve özellikleri itibariyle ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle TCK"nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Mala zarar verme suçundan kurulan hükümde, sanığın camiinin kapı ve pencereleri ile camii içindeki yardım kutusuna zarar vermesi şeklindeki eyleminin TCK’nın 153/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, mala zarar verme suçu açısından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 14.01.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.