Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/8632 Esas 2022/2152 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Malatya 7. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 28.01.2021 tarih ve 2020/322 E- 2021/22 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.09.2021 tarih ve 2021/1090 E- 2021/1322 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkil idare ile ihyası istenilen şirket arasında görülen alacak davası nedeniyle Kapatılan Yazıhan Asliye Hukuk Mahkemesi'nden verilen 2004/157 E. - 2006/140 K. sayılı dosyada müvekkili Hazineye ödenmesine karar verilen alacak için Malatya 2. İcra Müdürlüğü’nün 2011/1065 sayılı dosyasında ilama bağlı takip başlatıldığını, takibin Malatya İcra Müdürlüğü’nün 2016/30451 sayılı dosyasında devam ettiğini, ihyası istenilen Nevpaş Tekstil Nak. Oto Akar.İnş. San. Tic. Ltd.Şti'nin 19/09/2014 tarihinde sicilden re’sen terkin edildiğini, borçlu şirketten olan alacağın tahsili için taraf teşkilinin gerektiğini belirterek Nevpaş Tekstil Nak. Oto Akar. İnş. Mad. San. Tic. Ltd.Şti'nin ihyasına, ticaret siciline tesciline, kararın ilanına, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın yasal süresinde açılmadığını, 6103 sayılı Kanunun “Asgarî sermaye” kenar başlıklı 20. maddesi hükmüne göre “Anonim ve limited şirketler, Türk Ticaret Kanunu'nun yayımı tarihinden itibaren üç yıl içinde sermayelerini, anılan Kanunun 332 ve 580 inci maddelerinde öngörülen tutarlara yükseltirler; aksi hâlde mezkûr sürenin sonunda infisah etmiş sayılırlar.” düzenlemesine göre müvekkil kurumun herhangi usulsüz bir işleminin olmadığını, şirketin sicilden terkin işleminin kurucu değil bildirici olduğunu, davalının usule uygun olarak şirketin tasfiyesine karar verdiğini, bu konuda gerekli ilanların yapıldığını ve herhangi bir itiraz olmaması karşısında şirketin tasfiyesine karar verildiğini, müvekkili kuruma atfedilecek bir kusur olmadığını, ihyaya karar verilecek ise dahi müvekkil aleyhine harç, vekâlet ücreti ve yargılama giderine karar verilmemesi gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, 6012 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun geçici 7. maddesi ile ticari faaliyetlerine devam etmeyen ancak kağıt üzerinde yaşamaya devam eden şirket ve kooperatiflerin ticaret sicilinden silinmesi olanağının getirildiği, bu kanun hükümlerine göre bir şirketin ticaret sicilinden re'sen silinme şartlarının açıkça belirlendiği, buna göre, sermayelerini 50.000,00 TL'ye ve 5.000,00 TL'ye çıkarmamış olan anonim ve limited şirketler, yeni TTK'nın yürürlük tarihinden önce veya yürürlük tarihinden itibaren iki yıl içinde münfesih olan anonim ve limited şirketler ve TTK'nın yürürlüğünden önce tasfiye işlemleri başlamış ancak genel kurulun toplanamaması nedeniyle ara bilançoları veya son ve kati bilançosu genel kurul onayına sunulamadığı için ticaret sicilden terkin (silinme) işlemi yapılamayan şirketler, ticaret sicil memurluğunca gerekli ilan ve ihtarların yapılmasından sonra re'sen silineceği Nevpaş Tekstil Nak. Oto Akar. İnş. San. Tic. Ltd. Şti.'nin de 6102 sayılı TTK'nın geçici 7.maddesi uyarınca tasfiyesiz olarak ticaret sicilinden silindiği, terkin tarihinde derdest icra takibi bulunması nedeniyle ihya şartlarının gerçekleştiği gerekçesiyle davanın kabulüne, Malatya Ticaret Sicil Müdürlüğü'nün Merkez-9007 sicil numarasında kayıtlı iken 19/09/2014 tarihinde sicil kaydı re'sen terkin edilen Nevpaş Tekstil Nakliyat Otomotiv Akaryakıt İnşaat Madencilik San. Tic. Ltd. Şti'nin Malatya İcra Müdürlüğü'nün 2016/30451 esas sayılı dosyasına münhasır olmak üzere TTK ' nın 547. maddesi gereğince ihyasına, re'sen sicilden terkin edilen şirket bakımından ihya kararı verilmesi halinde şirketin tasfiye haline gireceğine ilişkin yasal düzenleme bulunmadığından şirkete tasfiye memuru atanmasına yer olmadığına, kararın tescil ve ilanına, yasal hasım olması ve dava açılmasında kusurunun bulunmaması nedeniyle davalı ... aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücreti taktirine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hüküm, davacı vekilinin istinafı üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi'nin 11. Hukuk Dairesi’nin 2020/770 E., 2020/973 K. sayılı kararı ile ek tasfiye memuru atanması ve yargılama giderlerinden davalının sorumlu tutulması gerektiği gerekçesi ile kaldırılmıştır.
İlk Derece Mahkemesince, yeniden yapılan yargılama neticesinde, davanın kabulüne, Malatya Ticaret Sicil Müdürlüğü'nün Merkez-9007 sicil numarasında kayıtlı iken 19/09/2014 tarihinde sicil kaydı re'sen terkin edilen Nevpaş Tekstil Nakliyat Otomotiv Akaryakıt İnşaat Madencilik San. Tic. Ltd. Şti'nin Malatya İcra Müdürlüğü'nün 2016/30451 esas sayılı dosyasına münhasır olmak üzere TTK' nın 547. maddesi gereğince ihyasına, TTK 547/2 maddesine göre Nevzat Öztürk'ün ek tasfiye memuru olarak atanmasına, kararın tescil ve ilanına, vekalet ücreti dahil yargılama giderlerinin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, ilk derece mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön olmamasına, kararın Dairenin kaldırma kararına uygun verilmesine, davalı yanca, terkin edilen şirket yöneticilerine/temsilcilerine usulüne uygun ihtar yollanmaması nedeniyle yargılama giderlerinden sorumlu tutulmasının yerinde olmasına, HMK'nın 326.maddesinde kanunda yazılı haller dışında yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınacağının düzenlenmesine, TTK'nın 547/2. maddesi uyarınca şirketin son tasfiye memurunun ek tasfiye memuru olarak atanmış olmasına göre davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 21/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.