Hükümlü ... hakkında Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 19/06/2007 tarihli iddianamesiyle hırsızlık suçuna teşebbüs suçlamasıyla açılan kamu davası sonucunda verilen Asliye Ceza Mahkemesi"nin 29/01/2013 gün ve 2012/1434 Esas, 2013/55 Karar sayılı kararıyla, 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b, 143, 35, 53/1, 58/6-7 maddesi gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve cezanın mükerrirlere ilişkin infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş, karar hükümlü tarafından temyiz edilmiştir.
Hükümlü hakkındaki kararın onanması istemiyle tebliğname düzenlenmiş Dairemizin 30/06/2014 gün ve 2014/5899 Esas, 2014/23015 Karar sayılı ilâmı ile; hüküm fıkrasındaki TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın DÜZELTİLEREK ONANMASINA yolundaki kararına karşı, infaz aşamasında infazın durdurularak ihbar olunması üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 18/12/2014 tarih ve KD 2014/393355 sayılı yazısı ile ""hükümlü ..."nin 10/06/2007 tarihinde işlediği hırsızlığa teşebbüs suçundan dolayı 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 35, 53/1, 58/6-7 maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, İzmir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/01/2013 tarih 2012/1434 esas, 2013/55 karar sayılı kararında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b maddesi uyarınca takdir edilen 2 yıl hapis cezasından, aynı Kanunun 143. maddesi uyarınca 1/6 oranında yapılan artırım sonucunda 2 yıl 4 ay hapis cezası yerine, 2 yıl 6 ay hapis cezasına hükmolunup, devam eden ceza uygulaması sonucunda 1 yıl 2 ay hapis cezası yerine, 1 yıl 3 ay hapis cezasına hükmolunmak suretiyle fazla ceza tayinine ilişkin sanık lehine Dairemiz kararının düzeltilerek onanması yönünde Dairemiz Başkanlığına itiraz talebinde bulunulması üzerine, 6352 sayılı Yasanın 99 ve 101.maddeleri uyarınca itirazla ilgili yeniden değerlendirme yapılmak üzere dosya 14/01/2015 gününde Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 18/12/2014 tarih ve KD 2014/393355 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan, Dairemizin 30/06/2014 gün ve 2014/5899 Esas, 2014/23015 Karar sayılı düzeltilerek onama kararı kaldırılarak, yeniden yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye, hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b maddesi uyarınca takdir edilen 2 yıl hapis cezasından, aynı Kanunun 143. maddesi uyarınca 1/6 oranında yapılan artırım sonucunda 2 yıl 4 ay hapis cezası yerine, 2 yıl 6 ay hapis cezasına hükmolunup, devam eden ceza uygulaması sonucunda 1 yıl 2 ay hapis cezası yerine 1 yıl 3 ay hapis cezasına hükmolunmak suretiyle fazla ceza tayini,
2-Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin temyiz talebi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından gece nedeniyle TCK"nın 143. maddesinin uygulandığı kısımdaki 2 yıl 6 ay hapis cezasının 2 yıl 4 ay hapis cezası şeklinde, teşebbüs nedeniyle TCK"nın 35. maddesinin uygulandığı kısımdaki 1 yıl 3 ay hapis cezasının, 1 yıl 2 ay hapis cezası şeklinde düzeltilmesi ile hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ""TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.