MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin asıl işveren ............. Üniversitesi .... bağlı en son davalı işveren ....... Ltd. Şti."nin işlettiği kantinde Eylül 2005-28.02.2012 yıllarında çalıştığını, davacının her gün 07:00-21:00 saatleri arasında çalıştığını, en son davacının emekliliğini haketmesi üzerine çalışmak istemesine rağmen işveren tarafından emekli işçi çalıştırılamayacağından bahisle iş sözleşmesine haksız ve bildirimsiz olarak son verildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı üniversite vekili, davacının müvekkili kurumun .....hizmet alım sözleşmesi yaptığı temizlik şirketlerinin işçisi olarak çalıştığını, bu nedenle kendilerinin işveren sıfatının bulunmadığını, sorumluluğun yüklenici firmalara ait olduğunu, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, davacının 17.09.2005-27.09.2009 döneminde temizlik işini yapan çeşitli firmalarda çalışıp işten ayrıldığını, 06.05.2009 tarihi itibari ile destek primine tabi olarak çalışmaya devam ettirildiğini, 30.11.2010 tarihinde kendi isteği ile işten ayrıldığını, fazla çalışma iddialarının yerinde olmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ...... İnş. Tur. Tic. Paz. Ltd. Şti. vekili, davacının müvekkili şirket bünyesinde çalışmasının hiç söz konusu olmadığını, kendilerine husumetin yanlışlıkla yöneltildiğini, davacının başka yüklenici firmalarda çalışmış olabileceğini öne sürerek davanın husumet yönünden reddini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.


Kararı davalı üniversite temyiz etmiştir.
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2.Davacı işçinin fazla çalışma alacağının hesaplanması hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının haftanın yedi günü günde sekiz saat çalıştığı, otuz dakika ara dinlenme süresi ile haftalık 12,5 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Davacının günlük sekiz saat çalıştığının kabulüne göre günlük bir saat ara dinlenme süresinin düşülmesi gereklidir. Ayrıca mükerrer ödemeye yol açacak şekilde haftanın yedi günü için hesaplama yapılması isabetli olmamıştır. Bu sebeple; davacının fazla çalışma alacağı hesaplanırken, haftanın altı günü üzerinden hesaplama yapılmalı, ara dinlenme süresi olarak bir saatin dikkate alınması, yedinci gün çalışması için ise normal çalışma süresi düşüldükten sonra varsa kalan süre fazla çalışma süresine eklenmesi gereklidir. Bu yönler gözetilmeden düzenlenen rapora itibarla sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 13.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.