Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık ve imar kirliliğine neden olmak
Hüküm : CMK"nın 223/2-b. maddesi uyarınca beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık ve imar kirliliğine neden olmak suçlarından sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılan vekilinin 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece hakkında katılma kararı verilen İzmir İl Özel İdaresi"nin, 2863 sayılı Kanuna aykırılıktan doğan davalara katılma ve tesis edilen hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşılmakla, şikayetçi İzmir İl Özel İdaresi vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Katılan vekilinin imar kirliliğine neden olmak suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
İzmir 1 numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu"nun 06.10.1995 tarih, 5932 sayılı kararıyla belirlenen 1. derece doğal ve 1. derece arkeolojik sit alanı ilan edilen bölge içerisinde iken, Kültür Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu"nun 25.12.2012 tarih, 130 sayılı kararıyla 3. derece arkeolojik sit alanı olduğu kabul edilen bölge içerisinde yer alan, İzmir ili, Çeşme ilçesi, Ildırı köyü, Banyoz mevkii, 1 pafta, 1 sayılı parselde yer alan ve sanık ..."in imzaya yetkili şirket müdürlüğünü yaptığı .......Sanayi ve Ticaret A.Ş. nin kültür balıkçılığı tesislerinde, İzmir İl Özel İdaresi görevlilerince yapılan 11.01.2005 tarihli denetimde, 5x15 metre genişliğinde, tek katlı, betonarme bir ek yapının izinsiz yapıldığının tespit edildiği, bu tespitler üzerine sanık hakkında soruşturmaya başlandığı, her ne kadar sanık hakkında imar kirliliğine neden olmak suçundan dava açılmış ise de; davaya konu ruhsatsız yapının tespit edildiği 11.01.2005 tarihinden sonra izinsiz inşaata devam olunduğuna dair bir tespitin bulunmadığı, bu nedenle davaya konu yapının 11.01.2005 tarihinde yapılmış olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;






Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem TCK"nın 184/1. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi yollamasıyla lehe neticeler doğuran (mülga) 765 sayılı TCK"nın 102/4. maddesi uyarınca 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Dava zamanaşımını kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu süre 104/2. maddesi uyarınca en fazla yarı oranında uzayacağından, suç tarihi olan 11/01/2005 tarihinden itibaren 765 sayılı TCK’nın 102/4. ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımı inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının DÜŞMESİNE, 29/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.