1. Ceza Dairesi Esas No: 2020/903 Karar No: 2020/1194 Karar Tarihi: 08.06.2020
Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/903 Esas 2020/1194 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesi, kasten öldürme suçundan sanığı 18 yıl hapis cezasına çarptırdı. Ancak bu karar, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edildi. Yapılan incelemeler sonucunda Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi, kararda bir isabetsizlik görmedi ve kararın yerinde olduğuna hükmetti. Sanık müdafii, öldürme kastının bulunmadığına ve meşru savunma hükümlerinin gözetilmesi gerektiğine dair temyiz itirazları reddedildi ve karar oy birliği ile onaylandı. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nin 81/1, 29, 53/1-2-3, 58/6-7, 63. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezası verilmiştir.
1. Ceza Dairesi 2020/903 E. , 2020/1194 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Kasten öldürme HÜKÜM : Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/12/2018 gün ve 2017/402 esas, 2018/646 sayılı kararı ile, kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün CMK’nin 280/2. maddesi uyarınca kaldırılmasına,..."ını öldürmek suçundan TCK.nin 81/1, 29, 53/1-2-3, 58/6-7, 63. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
5271 sayılı Kanunun 299. maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan ""sanığın veya katılanın temyiz başvurusundaki istemi üzerine veya re"sen duruşma yoluyla yapar"" ibaresi 24.12.2017 tarih 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 100. maddesi ile ""uygun görmesi halinde duruşma yoluyla yapabilir"" şeklinde değiştirildiğinden, sanık müdafii duruşmalı inceleme isteminde bulunmuş ise de, incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmekle; Sanık hakkında; maktul’e yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 15/05/2019 gün ve 2019/951 esas, 2019/1383 sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin, öldürme kastının bulunmadığına, meşru savunma hükümlerinin gözetilmesi gerektiğine, delillerin mahkumiyete yeterli olmadığına, takdiri indirim nedenlerine yönelen ve yerinde görülmeyen; katılan vekilinin, suç vasfına, haksız tahrike yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının tebliğnamedeki düşünce gibi 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, aynı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08/06/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.