MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İftira
HÜKÜM : Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
... Tipi Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan sanığın 30.10.2013 tarihli ceza infaz kurumu müdürlüğüne verdiği beyan ve 12.11.2013 tarihli savcılık beyanında, infaz koruma memuru olan mağdur ..."nın, mağdurlar ..., ..., ...ve katılan ... ..."ın sigara karşılığında internete girmelerine müsade ettiğini, ayrıca mağdurlar ...,..., ... ve ..."ın koğuşta parasına tavla oynadıklarını beyan ederek, rüşvet almak ve vermek, kumar oynanması için yer ve imkan sağlamak suçlarından mağdurlar hakkında soruşturma yapılmasına neden olduğu, soruşturma sonucunda mağdurlar hakkında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, sanığın soruşturma sırasında 04.12.2013 tarihli dilekçesi ile mağdurlar ile tantana yaşadığından yanlış beyanda bulunduğunu, kendilerinden özür dilediğini beyan etmekle iftirasından döndüğü ve dinlenen tanıkların ise sanığın iddia ettiği hususların yaşanmadığını beyan etmeleri karşısında, sanığa yüklenen iftira suçunun yasal unsurları oluştuğu anlaşılmakla, sanığın TCK"nın 267/1,269/2,43/2 maddeleri gereğince mahkumiyetine karar verilmesi yerine, yazılı gerekçe ile beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.