Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/16120 Esas 2015/434 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A- Sanık ..."in temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın MERNİS adresine yapılan karar tebliğininin geçerli olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
Dosya içeriğine ve gerekçeye göre, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"nun 310/1 maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra sanık ..."in hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, mahkemenin red kararına karşı sanığın temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan 08/04/2013 tarih ve 2012/627 E. 2013/9 K. Ek Karar sayılı temyiz talebinin reddine ilişkin kararın isteme uygun olarak ONANMASINA,
B- Sanıklar Şeyhmus Kazan ve ..."in temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;
I- Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanıklar ... ve ..."in temyiz taleplerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ... ve ..."in temyiz talepleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 14/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.