Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/19480 Esas 2016/13382 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19480
Karar No: 2016/13382
Karar Tarihi: 19.12.2016

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/19480 Esas 2016/13382 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, karşılıksız yararlanma suçundan yerel mahkeme tarafından suçlu bulunmuş fakat katılan kurumun zararını tazmin etmiş olması nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Gediz Elektrik Dağıtım A.Ş. tarafından temyiz edilen karar bozulmuştur. Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bozma nedeniyle, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararın dayanağı, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesinin l. fıkrası ve aynı maddenin 2. fıkrasıdır. Ayrıca kararın verilmesinde, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi, 6352 sayılı Yasa'nın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri de etkili olmuştur.

17. Ceza Dairesi 2015/19480 E. , 2016/13382 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Düşme

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan Gediz Elektrik Dağıtım A.Ş. vekilinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasa"nın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 19.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.