MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : ..., ......
SUÇ : Hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, cezaevinde olduğu sırada adresine yapılan usulsüz tebligat sonrasında sanığın hakkında verilen kararı öğrenmesiyle yaptığı eski hale getirme talebinin Yerel Mahkemece kabul edilerek dosya Yargıtay"a gönderilmiş ise de, sanığın 20.04.2013 ila 27.08.2013 tarihleri arasında cezaevinde bulunduğu, gerekçeli kararın 28.03.2013 tarihinde sanığın bildirdiği son adres olan İltizam Mah. Doğum Sk. İrşadoğlu Apt. 2/D Osmangazi/Bursa yerine Tahtakale Mah. Kurşunlu Sk. No:9/1 Osmangazi/Bursa adresine Tebligat Kanunu 35. madde uyarınca usulsüz bir şekilde tebliğ edildiği, sanığın ise karardan 30.07.2013 tarihinde cezaevindeki iken haberdar olduğu ve temyiz isteminin 31.07.2013 tarihinde yapıldığı anlaşılmakla süresinde yapılan temyiz isteminin kabulüne karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Adli sicil kaydında yer alan en ağır cezayı içeren Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.01.2009 infaz tarihli 2000/191-2001/154 E-K sayılı ilamı ile verilen 5 yıl 10 ay hapis cezası yerine daha az cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması,
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."nun temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılıklar yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktalarının; tebliğnameye aykırı olarak, tekerrür uygulamasına ilişkin hüküm fıkrası ile TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların kararlardan çıkarılmasına, karara “Sanığın adli sicil kaydında yer alan Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2000/191, 2001/154 E/K sayılı ilamı ile cinsel istismar suçundan verilen 5 yıl 10 ay hapis cezasından dolayı mükerrir olduğu anlaşıldığından, TCK’nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ve 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın aleyhine değiştirmeme ilkesi gözetilerek 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın Bursa 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 2008/1523-2009/749 E/K sayılı ilamındaki 5 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesi” ibaresinin eklenmesi suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/01/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.