Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/2463 Esas 2013/20777 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... vd. aleyhine 04/05/2010 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/06/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ...’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalı ...’ın diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, 2330 sayılı Yasa uyarınca ödenen tazminatın rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı idare, davalılar tarafından kasten yaralandığı iddia edilen dava dışı polis memuruna, 2330 sayılı Yasa gereğince ödediği tazminatın rücuen tahsilini talep etmektedir. Dava konusu tazminat miktarının belirlendiği ... ....Müdürlüğü Nakdi Tazminat Komisyonu’nun 11/03/2010 tarihli kararında, karar tarihindeki en yüksek devlet memuru brüt aylığının (ek gösterge dahil) yüz maaş tutarının iş gücüne engel bulunan her gün için % 1 oranında hesaplanarak ödeme yapıldığı görülmektedir. Oysa zarar haksız eylemin meydana geldiği tarihte gerçekleşmiştir. Davalının sorumluluğu da bu tarihte başladığından tazminatın, haksız eylem tarihindeki miktar esas alınarak belirlenmesi gerekir. Olay tarihinden sonra alınmış, karar tarihindeki kıstaslara göre belirlenen tazminatın rücuen tahsiline karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı ...’ün temyiz itirazına gelince; dosya kapsamından, davacı idare tarafından, dava dışı ... memuruna tazminat ödenmesini gerektiren yaralama eyleminin, davalı ... tarafından gerçekleştirilmediği, yaralanmanın diğer davalı ...’ın eylemi sonucu meydana geldiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle tazminattan davalı ...’ün de sorumlu tutulması doğru değildir. Bu davalı yönünden davanın reddi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenle davalı ... yararına, (3) no"lu bentte gösterilen nedenle davalı ... yararına BOZULMASINA, davalı ...’ın diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/12/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.