Yanlar arasında görülen el atmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 172 ve 173 nolu parsellerin davacı adına kayıtlı olduğu, davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece yapılan uygulama neticesinde davalının haklı ve geçerli bir neden olmaksızın teknik bilirkişi raporunda belirlenen şekilde davacıya ait 172 parsel sayılı taşınmaza el atmasının önlenmesine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Reddiyle kararın bu yönlerinin ONANMASINA.
Ne var ki, dosya kapsamından uzun bir süredir taşınmazın belirlenen bölümünün davalı tarafından kullanıldığı görülmektedir. Oysa davacı bu kullanım tarzına karşı çıkmamış, davalı tarafa bir ihtarname keşide etmemiştir. Buna göre taraflar arasında Borçlar Kanunu"nun 299. maddesi (6098 sayılı Yasanın 379. m) hükmü uyarınca ariyet sözleşmesinin yapıldığı ve süresiz olan bu zımni sözleşmeyi davacının; aynı Yasanın 304. maddesi (6098 sayılı Yasanın 384. m) hükmü gereğince dava açmakla feshettiğini kabul etmek gerekir.
Öyle ise, davalının fuzuli şagilin arsa malikine taşınmazı kullanmasından dolayı ödemekle mükellef olduğu haksız işgal tazminatı niteliğindeki ecrimisilden sorumlu tutulamayacağı açıktır.
Hal böyle olunca; ecrimisil isteği bakımından davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere kabulü isabetsizdir.
Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.2.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.