Esas No: 2021/7668
Karar No: 2022/2113
Karar Tarihi: 21.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7668 Esas 2022/2113 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraları geri çekilebileceği ve yüksek oranda faiz verileceği vaadiyle topladığını ancak müvekkilinin verdiği parayı geri alamadığını iddia ederek, müvekkilinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve alacak talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Bölge adliye mahkemesi, istinaf taleplerini esastan reddederek ilk derece kararını onaylamıştır. Mahkeme kararı incelendiğinde, HMK'nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olan davada bir isabetsizlik olmadığı sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz istemi reddedilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar onanmıştır. HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyası İlk Derece Mahkemesine gönderilmiş ve kararın bir örneği Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmiştir. Temyiz ilam harcı olarak 21,40 TL tahsil edilmiştir. İlgili kanun maddeleri şunlard
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 30.12.2019 tarih ve 2019/146 E- 2019/928 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 21.06.2021 tarih ve 2020/2232 E- 2021/1468 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği vaadi ile para topladığını, müvekkilinin de davalı şirkete para verdiğini ancak verilen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek müvekkilinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve alacak talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, taraflar arasında görülmekte olan davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince ilk derece mahkemesi kararı usul ve kanuna uygun bulunduğundan istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
