MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, mala zarar verme, hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve gerekçeli kararın sanık ..."nın bilinen en son MERNİS adresine, öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği, mümkün olmaması durumunda ise aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tebliğ edilmesi gerekirken, doğrudan anılan Kanun"un 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olması nedeniyle öğrenme üzerine yapılan temyiz istemi süresinde kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen yaralama, mala zarar verme ve sanık ..."a yükletilen hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanık ..."ın hakaret eylemini ekip aracına bindirilirken aleni olan sokak üzerinde gerçekleştirmesine rağmen, TCK"nın 125/4. maddesi uygulanmamış ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
a) Sanık ..."nın tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetinin, sanığın on sekiz yaşından önce işlediği suça ilişkin olması karşısında, hakkında 58/5. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
b) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar ..., ... ve ..."nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktaları, tebliğnameye kısmen uygun olarak, hükümlerden “TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına" ve sanık ... hakkında kurulan hükümden "TCK’nın 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanmasına" ilişkin kısımların çıkartılması biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.