MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Hükümlü müdafiinin, mahkemenin 16/04/2013 tarihli uyarlama içerikli ek kararına yönelik yaptığı temyizinin incelenmesinde;
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/05/2011 tarih, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı üzere, 01/06/2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Kanun"un 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Kanun"un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yasa yolu olduğu ve bu tür kararların temyizinin mümkün olmadığı dikkate alınarak, CMK"nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, hükümlü müdafiinin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2- Hükümlü müdafiinin, mahkemenin 16/07/2009 tarihli asıl kararına yönelik yaptığı temyiz ve eski hale getirme isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilip usulüne uygun şekilde 03/12/2009 tarihinde tebliğ edilen hükmü, CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra temyiz eden hükümlü müdafiinin süresinde olmayan temyiz istemi ile yerinde görülmeyen eski hale getirme isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 18/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.