Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/5014 Esas 2016/10616 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin fazla mesainin ödenmemesi nedeniyle davacı işten kendi isteğiyle ayrılmak istemesine rağmen davalı tarafça istifa dilekçesi istenmesi üzerine fazla mağdur olmamak için istifa dilekçesi vermek zorunda kaldığını, verilen istifa dilekçesinin haklı nedenle fesih niteliğinde olduğunu belirterek, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, kıdem tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Çalışmaların ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Somut olayda, söz konusu alacaklara ilişkin hesaplamaların davacı tanık beyanları doğrultusunda yapıldığı ancak tanıkların hesaplanan dönemin bir kısmında davalı iş yerinde çalışıyor olmadıkları anlaşılmaktadır. Bu halde tanıkların beyanlarına davacı ile çalıştıkları dönemle sınırlı olarak itibar edilmesi gerekirken tüm dönemin davacı tanık beyanları doğrultusunda hesaplanması hatalıdır. Davacı tanıklarının davacı ile çalışmadığı dönemler yönünden ise davalı tanık beyanlarına göre davacının haftalık üç saat fazla mesai yapıldığı ispatlandığından söz konusu dönemlerinde buna göre hesaplanması gerekirken hatalı değerlendirme ile hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
3-İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ve genel tatil ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Somut olayda; imzalı ve imzasız bordrolarda fazla çalışma ve genel tatil tahakkuklarının bulunduğu bilirkişi raporunda söz konusu alacakların hesaplanmasında imzasız bordrolardaki tahakkukların nazara alınmadığı anlaşılmaktadır. Yukarıda belirtilen esaslar çerçevesinde imzasız bordrolarda yer alan tahakkuklar değerlendirilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.