MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-YCGK’nın 15.4.2008 gün ve 2008/22-80 sayılı kararında da belirtildiği üzere, CMK’nın 223/3-a maddesi uyarınca kusurunun bulunmaması nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına ve TCK’nın 32 ve 57. maddeleri gereğince güvenlik tedbirine hükmedilebilmesi için öncelikle yükletilen suçun akıl hastası sanık tarafından işlenip işlenmediğinin kesin biçimde saptanması gerekmektedir. Bu nedenle mahkemece, yargılama aşamasında suçun sübutunu ve niteliğini belirlemeye yönelik araştırmanın eksiksiz olarak yapılması; CMK"nın 150/2. maddesi gereğince sanığın savunmasının zorunlu müdafi aracılığıyla saptanması ve tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi zorunludur. Somut olayda; sanığın yöntemince sorgusu yapılıp savunması alınmamış ve kanıtların tümü birlikte değerlendirilerek suçların sanık tarafından işlenip işlenmediği ve nitelikleri saptanmamıştır. Mahkemece, yukarıda belirtilen eksiklikler giderilmeden ve suçun sübutuna ilişkin bir değerlendirme yapılmadan, yetersiz gerekçeyle sanık hakkında, ceza verilmesine yer olmadığına ve güvenlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
2-Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu ile korunan hukuki yarar kişi özgürlüğünün korunması ve bireyin, psikolojik ve ruhsal bakımdan rahatsız edilmemesi ve yaşamını sağlıklı bir şekilde sürdürmesi olarak tanımlanmaktadır. Bu suçun oluşabilmesi için, kanun metninde yazılı bulunan telefon etme, gürültü yapma ya da aynı maksatla, hukuka aykırı bir davranışta bulunma eyleminin bir kez yapmanın yeterli olmadığı, eylemin ısrarla tekrarlanması süreklilik arz etmesi ve sırf kişilerin huzur ve sükununu bozma saiki ile işlenmesi gerekmektedir.
Yargılamaya konu somut olayda ise, iddianame anlatımına göre, sanığın Kahramanmaraş Kapalı Cezaevi E/3 Koğuşunda kaldığı ve koğuşun ortasına büyük tuvaletini yaptığı anlaşılmakta ise de, TCK"nın 123. maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun unsuru olan ısrar öğesinin ne şekilde gerçekleştiği ve sanığın ne şekilde sırf kişilerin huzur ve sükununu bozma saiki ile hareket ettiği yöntemince açıklanmadan, yetersiz ve yerinde olmayan gerekçeyle yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Kabule göre;
TCK’nın 32/1 ve 57/1. maddeleri uyarınca hakkında güvenlik tedbirine hükmolunan sanığın, CMK’nın 325. maddesi gereğince yargılama giderinden sorumlu tutulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20.01.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.