Danıştay 4. Daire 2016/12871 Esas 2020/5609 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12871
Karar No : 2020/5609

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına takdir komisyonu kararı uyarınca vergi ziyaı cezalı olarak re'sen tarh edilen 2009/1 ila 12 dönemlerine ilişkin katma değer kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının sahte fatura kullandığına ve bunları indirim konusu yaptığına yönelik somut bir tespit olmadığı, karara dayanak olabilecek nitelikte yapılan bir araştırma ve tespitin olmadığı, belirlenen matrahın hangi veriler esas alınarak yapıldığının anlaşılmadığı, takdir komisyonunun yasal inceleme ve araştırma yetkisini kullanmadığı, bir takım genel nitelikte soyut ve matbu ifadelerden hareket ederek matrah takdir ettiği sonucuna varıldığı, takdir komisyonu kararına dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının ilgili dönemde sahte fatura kullandığının tespiti üzerine takdire sevk edilip, takdir komisyonu kararı doğrultusunda yapılan cezalı tarhiyatın yasal ve yerinde olduğu, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinde; re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanunî ölçülere dayanılarak tespitine imkân bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunmasıdır, şeklinde tanımlanmış, inceleme raporunda bu maddeye göre belirlenen matrah veya matrah farkı re'sen takdir olunmuş sayılacağı belirtilmiş, re'sen takdir sebepleri bentler halinde sayılmış, aynı maddenin ikinci fıkrasının 4. ve 6. bentlerinde; defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikaların, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tesbitine imkan vermeyecek derecede noksan, usulsüz ve karışık olması dolayısiyle ihticaca salih bulunmaması ve tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması hallerinde, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitinin mümkün olmadığının kabul edileceği düzenlenmiştir. Aynı Kanunun 75. maddesinde; takdir komisyonlarının görevlerini yaparken bu Kanunda yazılı inceleme yetkisine haiz oldukları hüküm altına alınmış, 134. maddesinde ise; vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu hükmüne yer verilmiştir.
Yukarıda yer alan yasal düzenlemelere göre, takdir komisyonları her türlü inceleme yetkisini haiz olup, kendileri inceleme yapabilecekleri gibi inceleme yetkisini haiz diğer şahıs ya da kurumlar tarafından yapılmış incelemeleri dikkate alarak matrah takdir etmelerinde de yasal bir engel bulunmamaktadır.
Olayda, davacının Ba formlarında mal alımında bulunduğunu bildirdiği …Vergi Dairesi mükellefi …Plastik Hammadde Kağıt ve Ambalaj Sanayi Ticaret Limited Şirketi hakkında sahte belge düzenleyicisi olduğuna ilişkin 05/11/2014 tarih ve 2014-A-3559/7 sayılı Vergi Tekniği Raporu bulunduğunun tespiti üzerine ilgili dönem matrahlarının tespiti için 15/12/2014 tarihinde takdir komisyonuna sevk edildiği, davacı hakkında 03/03/2015 tarih ve 2015-A-2630/23 sayılı Vergi Tekniği Raporu düzenlediği, 01/09/2015 tarihli takdir komisyonu kararıyla dava konusu tarhiyatlarının yapıldığının anlaşıldığı bu durumda, takdir komisyonu tarafından davacı hakkında düzenlenmiş olan sözkonusu vergi tekniği raporuna istinaden matrah belirlenmesinde vergilendirme tekniğine aykırı bir durum bulunmadığından, takdir komisyonu kararının dayanağını oluşturan sahte fatura kullanma fiilinin (sahte fatura düzenlediği iddia edilen firma hakkındaki raporlar da incelenmek suretiyle) incelenerek matrahın hangi hususlar dikkate alınarak belirlendiği, usulüne uygun işlem tesis edilip edilmediği hususunun tespit edilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.
Bu itibarla, davanın kabulüne ilişkin Mahkeme kararında hukuka uyarlık bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 14/12/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.