Esas No: 2022/1780
Karar No: 2022/2143
Karar Tarihi: 21.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/1780 Esas 2022/2143 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi, bir icra takibine itirazın iptali ve bir alacağın davacı karşı davalıdan tahsili istemine ilişkin davada, asıl davada kısmen kabul ve karşı davada reddi karar verildiğini belirtti. Temyiz istemi olmasına rağmen, toplam 18.000 EURO alacağın temyiz sınırı altında kaldığından reddedildi. Mahkeme kararı, kesin nitelikte olduğu için Bölge Adliye Mahkemesi veya Yargıtay tarafından ayrı bir karar verilmesi gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, davalı-karşı davacının temyiz istemi reddedildi ve karar dosyası ilk derece mahkemesine gönderildi. Kanun maddeleri olarak, kararın temel aldığı maddeler şöyledir: 6100 sayılı HMK'nın 369. ve 366. maddeleri ve 346/2. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 13.12.2019 tarih ve 2017/942 E- 2019/1589 K. sayılı kararın davalı-karşı davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 11.01.2022 tarih ve 2020/657 E- 2022/38 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi davalı-karşı davacı vekili tarafından istenilmekle 6100 sayılı Kanun'un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl dava, 69.711,02 TL alacak sebebiyle başlatılan icra takibine itirazın iptali, karşı dava ise şimdilik 1.000,00 TL alacağın davacı karşı davalıdan tahsili istemine ilişkindir. Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi olan 11.01.2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece asıl davanın kısmen kabülü ile 68.671,08 TL alacağa ilişkin itirazın iptaline, karşı davanın ise reddine karar verildiği, davalı aleyhine asıl davada hükmedilen miktar ile karşı davada her ne kadar şimdilik 1.000,00 TL olarak açmış ise de dilekçe içeriğinde zikredilen toplam 18.000 EURO (karşı dava tarihi itibarıyla 73.843,10 TL) alacağın temyiz sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı karşı davacının temyiz isteminin asıl ve karşı dava yönünden ayrı ayrı reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı-karşı davacının temyiz isteminin asıl ve karşı dava yönünden ayrı ayrı REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı-karşı davacıya iadesine, 21/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
