Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4468 Esas 2016/10918 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat


Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ... ..., hemoroid rahatsızlığı nedeniyle 05/09/2006 tarihinde ... Hastanesinde, sanık doktor ... tarafından ameliyata alındığı, ameliyattan sonra sanık doktorun talimatıyla görevli hemşire tarafından kalçadan ağrı kesici enjeksiyon yapıldığı, enjeksiyon sonrasında şiddetli bir ağrı ve uyuşma olduğunu hisseden katılanın durumu hemşireye ilettiği, katılanın beyanına göre durumdan doktorun da haberdar edildiği, katılana iğnenin etkisinin sabaha kadar geçeceğinin söylenmesine rağmen geçmediği, 06/09/2006 tarihinde hastaneden taburcu olan katılanın, ağrı ve uyuşma hissi şikayetlerinin geçmemesi nedeniyle 13/09/2006 tarihinde ... Noröloji Merkezine müracaat ettiği, yapılan tetkikler sonucu katılanda sinir ileti kaybı olduğunun belirlendiği, katılanın da ağrı kesici enjeksiyon yapılması yönünde talimat veren sanık doktor ile enjeksiyonu uygulayan hemşireden şikayetçi olduğu olayda; sanık doktor ..."in talimatı ile enjekte edilen ilacın niteliği tespit edilemediği gibi, katılana kalçadan yapılan enjeksiyonun, kim tarafından yapıldığının da belirlenemediği anlaşıldığından, sanıkların atılı suçtan mahkumiyetlerini gerektirir her türlü şüpheden uzak, kesin ve yeterli delil elde edilemediğinden CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatlerine karar verilmesi yerine kusurlarının bulunmamasından dolayı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasındaki “sanıkların yüklenen suç açısından herhangi bir taksirlerinin bulunmaması nedeni ile CMK"nın 223/2-c maddesi” ibaresinin “sanıkların üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden CMK"nın 223/2-e maddesi” şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28//06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.