Esas No: 2021/4219
Karar No: 2022/2241
Karar Tarihi: 22.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/4219 Esas 2022/2241 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada, davacı şirketin ticari araçlarına akaryakıt alımının tek bir firmadan sağlanması amacıyla yapılan sözleşme uyarınca davalının davacının hesabından haksız bir şekilde 55.990,72 TL tahsil ettiği iddiasıyla açılan davada, mahkeme kısmen davanın kabulüne karar vermiştir. Bunun üzerine davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuş, ancak Yargıtay 11. Hukuk Dairesi, istemin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmediği gerekçesiyle reddetmiştir. Kararda, bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcı ve takdiren 709,50 TL para cezasının Hazine'ye gelir kaydedilmesine hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri: HUMK 440. ve 442. maddeleri, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 17.05.2018 gün ve 2017/862 - 2018/532 sayılı kararı düzeltilerek onayan Daire'nin 26.01.2021 gün ve 2020/5108 - 2021/414 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirket bünyesinde bulunan ticari araçlara akaryakıt alımının tek firmadan sağlanması amacıyla taraflar arasında 18.11.2008 tarihli ''Müşteri Taşıt Tanıma Sistemi Sözleşmesi'' yapıldığını, davalı şirketin, aralarındaki sözleşmeye uygun olarak, davacı şirkete ait araçların satın aldığı akaryakıt bedellerini, her ayın 15., 24. ve son günü olmak üzere 3 seferde faturalandıracağı, alacağın, sözleşmenin 2.1.6. maddesinde kararlaştırılan usulle davalı tarafından, davacının Akbank Kozyatağı Ticari Şube'de bulunan hesabından doğrudan borçlandırma sistemi ile tahsil edileceğinin kararlaştırıldığını, davacı şirketin, sözleşmenin 4. maddesine uygun olarak, 3 yıllık bir süre için imzalanan sözleşmenin şartları üzerinde yeni bir mutabakat sağlanmadığı takdirde sözleşmenin feshedileceğini Beşiktaş 6. Noterliği’nin 06.09.2011 tarih ve 34089 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile davalıya bildirdiğini, bu ihtarnamenin davalı şirkete ulaşmasını müteakip taraflar arasında imzalanan protokol ile 18.11.2008 tarihli sözleşmenin yalnızca 1 aylığına uzatılarak, 18.12.2011 tarihi itibariyle kendiliğinden fesih olunacağının kararlaştırıldığını, davalı şirketin 31.960 USD tutarlı cezai şart talebine karşı, davacı şirketin Beşiktaş 6. Noterliği’nin 13.12.2011 tarih ve 46764 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile, sözleşme 26.10.2011 tarihli protokol ile son bulduğundan davalının bu talebinin dayanağının bulunmadığını bildirdiğini, davalının 18.11.2008 tarihli ''Müşteri Taşıt Tanıma Sistemi Sözleşmesi''nin 5. maddesinde yer alan cezai şarta ilişkin hüküm nedeniyle 15.02.2012 tarih ve 08685 numaralı 55.990,72 TL bedelli faturayı düzenleyip davacıya gönderdiğini, faturanın Beşiktaş 6. Noterliği’nin 21.02.2012 tarih ve 08685 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile davalı şirkete iade edildiğini, davalının, davacının Akbank Kozyatağı Ticari Şubesi'ndeki hesabından doğrudan borçlandırma sistemini kullanmak suretiyle 55.990,72 TL’yi haksız ve hukuka aykırı olarak
tahsil ettiğini, tahsil edilen bu tutarın istirdadı için davalı aleyhine başlatılan takibin, davalının itiraz etmesi üzerine durduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline ve davalı hakkında icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında akdedilen taşıt tanıma sözleşmesinin 2.2.8 maddesinde, taşıt tanıma sistemine dahil edilen araçların sistemden 2 yıldan önce çıkarılması durumunda (filo araç sayısının % 20’si hariç) müşteriye davalı Shell & Turcas tarafından sistemden çıkarılan araç başına 50 ABD Doları + KDV fatura edileceğine ilişkin cezai şart hükmü bulunduğunu, davacı tarafın sözleşmede belirtilen 2 yıllık süre geçmeden araç filo sayısının % 20’sinden fazla aracı sistemden çıkardığından, 47.499,76 TL + KDV’yi ödemekle yükümlü olduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia,savunma,uyulan bozma ilamı ve bilirkişi raporuna göre,davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce düzeltilerek onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 22/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.