Esas No: 2020/671
Karar No: 2022/15060
Karar Tarihi: 27.09.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/671 Esas 2022/15060 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, aracında bulunan sahte plakayı kullanmaktan suçlu bulunmuş ve sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan yasa gereği sanığın eylemi suça tekabül etmemektedir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve sanığa idari para cezası verilmemesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Karayolları Trafik Kanunu'nun 23. maddesi ve değiştirilen 676 sayılı KHK, TCK'nin 204. maddesi, Karayolları Trafik Kanunu'nun 21. maddesi ve Kabahatler Kanunu’nun 20/1 ve 20/2-c maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Sanığın kullandığı araç üzerinde takılı 34 NRY 13 sayılı plakalardan bir tanesinin ... başka bir araca ait olduğu, diğer plakanın ise plastik malzeme üzerine yapıştırılan beyaz kağıt üzerine harf ve rakamların yapıştırılması ile oluşturulduğu, ay yıldızlı gizli görüntüleri ve güvenlik şeritlerini içermediği, levha üzerinde herhangi bir mühür izinin bulunmadığı ve aldatıcılık niteliğinin bulunmaması karşısında; suç tarihi itibariyle Karayolları Trafik Kanunu'nun 03.10.2016 tarih, 676 sayılı KHK ile değiştirilen 23. maddesinin son fıkrasındaki “başka bir araca tescilli veya sahte plakayı takan veya kullananlar TCK’nin 204. maddesine göre cezalandırılır” hükmünün yürürlüğe girmediği, sanığın eyleminin suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 21. maddesine uygun bulunduğu gözetilmeden, unsurları bulunmayan sahtecilik suçundan mahkumiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanık lehine bulunan ve eylemine uyan 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 21. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının eylemin gerçekleştiği 12.05.2014 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK'nin 322 ve Kabahatler Kanunu’nun 24. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan, Kabahatler Kanunu’nun 20/1 maddesi uyarınca sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 27.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
