Esas No: 2020/670
Karar No: 2022/15147
Karar Tarihi: 27.09.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/670 Esas 2022/15147 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın, sahte nüfus cüzdanı kullanarak resmi belgede sahtecilik suçu işlediği iddiasıyla yapılan yargılama sonunda, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemekle birlikte, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasında kanun maddeleri doğru şekilde gözetilmeden fazla ceza tayini yapıldığı gerekçesiyle hüküm BOZULMUŞTUR. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun düzeltilebileceği belirtilmiş ve TCK'nin 43. maddesi uyarınca verilen ceza TCK'nin 62. maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasına çevrilerek, hüküm fıkrasından A-2 bendi çıkarılarak düzeltilmiş ve onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 43. maddesi ve 62. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321 ve 322. maddeleri gösterilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Tekerrüre esas sabıkasıda bulunan sanığın, katılanın kimlik bilgilerini içeren ancak üzerinde kendi fotoğrafı bulunan nüfus cüzdanını kullanarak katılan adına açığa ayrılma tutanağı düzenlenmesine sebebiyet vermek suretiyle üzerine atılı zincirleme şekilde resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia ve kabul olunan olayda; hükme esas alınan sahte nüfus cüzdanı aslının ele geçirilemediği dolayısıyla aldatıcılık niteliğin denetlenemediği ve bu suretle sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK’nin 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin A-2 bendinin çıkartılarak, TCK’nin 62. maddesinin uygulanması suretiyle bulunan “2 yıl 1 ay hapis cezası” yerine, “1 yıl 8 ay hapis cezası” yazılmak suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
