Mahkemesi :... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi



Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce verilen kararın temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından duruşmalı olarak istenmiş, duruşma talebi kabul edilerek 13.10.2020 tarihinde yapılan duruşmaya davacılar vekili Avukat ... geldi. Davalı vekili gelmedi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davacılar avukatı dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, yüklenicinin temliki sözleşmesinden kaynaklanan tapu iptâli ve tescili ile dükkanların teslim edilmesi gereken tarihte teslim edilmemesi nedeniyle kira kaybının tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine dair verilen karara karşı davacılar tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi’nce davacıların istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar da yasal süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
Davacılar davasında davalı ile aralarında düzenlenen tarihsiz adi yazılı satış sözleşmeleri ile davalının dava dışı arsa sahipleri ile imzaladıkları kat karşılığı inşaat sözleşmesi gereği yapılacak olan inşaatta devri kararlaştırılan 27 ve 28 nolu dükkanların tapusunun iptâli ile kendi adlarına tesciline karar verilmesini istemiş, davalı savunmasında, davacının ödeme yapmadığını sözleşmenin geçersiz olduğunu açıklayarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece taraflar arasında düzenlenen adi yazılı satış sözleşmesinin resmi şekilde yapılmadığı, tapu devrini içeren sözleşmelerin resmi şekilde yapılmamaları durumunda geçerli olmayacağı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. İlk derece mahkemesinin kararının davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine Konya Bölge Adliye Mahkemesi tarafından davaya konu bağımsız bölümlerin davacılara hiç teslim edilmemiş olması sebebi ile teslim şartı gerçekleşmediğinden tescil davasının kabul edilemeyeceği gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b,1. maddesine göre esastan reddine karar verilmiştir.HGK’nın 24.02.2010 tarihli 2010/1-86 Esas ve 2010/108 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; “...Yasa’nın aradığı anlamda oluşturulacak kararların hüküm fıkralarının açık, anlaşılır, çekişmesiz, uygulanabilir olmasının gerekliliği kadar; kararın gerekçesinin de, sonucu ile tam bir uyum içinde, o davaya konu maddi olguların mahkemece nasıl nitelendirildiğini, kurulan hükmün hangi nedenlere ve hukuksal düzenlemelere dayandırıldığını ortaya koyacak; kısaca, maddi olgular ile hüküm arasındaki mantıksal bağlantıyı gösterecek nitelikte olması gerekir...” Kararın gerekçesi ile hüküm sonucu çelişkili ise tarafları, adalete uygun karar verildiği ve yargılamanın adil yapıldığına ikna edebilecek, mantıksal tutarlılık taşıyan kanuna uygun verilip, yazılmış yasa yolu denetimine elverişli bir hüküm bulunduğundan söz edilemez.
Kararın gerekçesi ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratılması; Anayasa ile teminat altına alınan yargılamanın açıklığı, adil yargılanma hakkı prensibine ve kararların gerekçeli olması gerektiğine dair Anayasa ve Yasa hükümlerine aykırılık teşkil eder (Örnek; Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 11.01.2017 Tarih 2016/4164 Esas 2017/118 Karar, 08.10.2019 Tarih, 2019/2679 Esas, 2019/3826 Karar). Belirtilen nedenlerle gerekçesi ile sonucu arasında çelişki yaratılmaksızın hüküm kurulmalıdır.
Somut olayda ilk derece mahkemesinin, adi yazılı satış sözleşmesinin resmi şekilde yapılmadığı, tapu devrini içeren sözleşmelerin resmi şekilde yapılmamaları durumunda geçerli olmayacağı gerekçesi ile davanın reddine ilişkin kararına karşı istinaf talebi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerekçede davaya konu bağımsız bölümlerin davacılara hiç teslim edilmemiş olması sebebi ile teslim şartı gerçekleşmediğinden tescil davasının kabul edilemeyeceği gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b,1. maddesine göre esastan reddine karar verilmiş olmasına rağmen gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılarak HMK 353/1-b/1 maddesine göre ilk derece mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu sonucunu doğuracak şekilde karar verilmesi doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacının sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, 2.540,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davalıdan alınarak Yargıtay"daki duruşmada vekille temsil olunan davacılara verilmesine, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacılara iadesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi"ne, karardan bir örneğinin ise ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 21.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.