Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/2559 Esas 2020/8646 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2559
Karar No: 2020/8646
Karar Tarihi: 02.07.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/2559 Esas 2020/8646 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir kısım işçilik alacağı tahsili için açılmıştır. İlk kararda, bir kısım işçilik alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak temyiz sonucu yapılan bozma kararıyla fazla çalışma ve genel tatil alacağı reddedilmiştir. İkinci kararda da, fazla çalışma ve genel tatil alacağı yönünden reddedilen toplam miktarın temyiz kesinlik sınırını aşmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle temyiz istemleri, kesinlik sınırını aşmadığı için reddedilmiştir. Mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri uyarınca davalı vekilinin katılma yolu ile yapmış olduğu temyiz istemi de reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi
- 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri
- 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 433. maddesi
22. Hukuk Dairesi         2020/2559 E.  ,  2020/8646 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ: ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı Temyizi Yönünden:
    Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
    Davacı eldeki alacak davası ile bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 11.02.2016 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir. Mahkemenin 11.02.2016 tarihli kararı, Dairemizin 07.11.2019 tarihli ilamıyla, davalının temyizi üzerine fazla çalışma ve genel alacağı hesabı yönünden bozulmuştur. Mahkemece, bozma sonrasında davacının 3.333,37 TL fazla çalışma ve 24,23 TL genel tatil alacağının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuştur. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Bozmadan önce hüküm altına alınan fazla çalışma alacağı 5.269,58 TL ve genel tatil alacağı 1.027,26 TL olup, bozma kapsamında bulunan fazla çalışma ve genel tatil alacağı yönünden davacı aleyhine reddedilen toplam miktar 2.939,24 TL’dir. Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 07.11.2019 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan fazla çalışma ve genel tatil alacağı bakımından reddedilen toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.920,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, davacı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, Davalının Katılma Yolu İle Temyizi Yönünden:Karar davalı vekilince katılma yolu ile temyiz edilmiş olup, davacının temyiz istemi Dairemizce esasa girilmeden reddedildiğinden; 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 433. maddesi gereğince davalının temyiz isteminin REDDİNE, 02.07.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.