Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2020/704 Esas 2020/5332 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/704
Karar No: 2020/5332
Karar Tarihi: 03.03.2020

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2020/704 Esas 2020/5332 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava neticesinde, sanık fuhuş suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilen dava dosyasında, sanığa yükletilen suçun Kanun'a uygun olarak saptandığı ve kesin bir şekilde kanıtlandığı belirtilmiştir. Yapılan inceleme sonucunda, mahkeme vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı sonucuna varmıştır. Sanığın fuhuş yapmasına aracılık etmesi nedeniyle TCK'nın ilgili maddeleri uygulanmadığı belirtilmiş, ancak bu konuda aleyhinde temyiz bulunmadığından hüküm onanmıştır.
TCK'nın 43/1. maddesi, kişilerin suç işleme kararları sonucunda işledikleri suçlardan dolayı cezalandırılmalarını öngören bir madde olarak bilinmektedir. Fuhuş suçu ise, TCK'nın 227. maddesinde tanımlanmaktadır.

18. Ceza Dairesi 2020/704 E. , 2020/5332 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın, bir suç işleme kararı kapsamında, değişik zamanlarda mağdurun fuhuş yapmasına aracılık etmesi karşısında, TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ...’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 03/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.