4926 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/949 Esas 2017/4738 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4926 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- Sanık hakkında 4926 sayılı Yasa hükümleri uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açıldığı halde, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan 5607 sayılı Yasa hükümlerine göre cezalandırılması suretiyle 5271 sayılı CMK.nun 226. maddesine aykırı davranılması,
2- Sanık hakkında temel ceza belirlenirken "suçun işleniş şekli ve ele geçirilen eşya miktarı değerlendirilerek alt sınırdan uzaklaşılmasını gerektirir bir sebep bulunmadığı," gerekçesiyle hapis cezası asgari hadden tayin ve tespit edildiği halde adli para cezasının başkaca gerekçe gösterilmeden ve takdire dayanılmadan asgari hadden uzaklaşılarak tayini,
3- 4926 sayılı Yasanın 34. maddesi uyarınca ön ödeme müessesesinde 30 günlük sürenin belirlendiği, sanığa ön ödeme önerisinin 20.10.2006 tarihinde tebliğ edildiği ve 14.11.2006 tarihinde iddianame düzenlenerek, 30 günlük yasal ön ödeme süresinin beklenilmeden kamu davasının açıldığı anlaşılmakla; 4926 sayılı Yasanın 34. maddesinin son fıkrasında öngörülen "bu maddenin uygulanmasında para cezasına esas alınacak değer, Gümrük İdaresince belirlenen değerdir" düzenlemesindeki "Gümrük İdaresince" ibaresinin hükümden önce 30.12.2008 gün ve 27096 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 18.09.2008 gün ve 2006/47 Esas, 2008/144 karar sayılı kararı ile Anayasaya aykırı görülerek iptal edildiği de dikkate alınmak suretiyle kurulacak hüküm bakımından maddi gerçeğin belirlenmesinde zorunluluk bulunduğundan, dava konusu eşyanın bilirkişinin belirlediği CİF değerine göre Gümrük İdaresine hesaplattırılacak gümrüklenmiş değer üzerinden yeniden ödeme önerisi tebliğ edilerek sonucuna göre bir karar verilmesinin gerekmesi,
4- 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve
10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda ve taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
5- Dava konusu eşyaların müsadere talebi hususunda bir karar verilmemesi
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.