Uyuşturucu ve uyarıcı madde ithal etme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2018/32 Esas 2018/32 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/32
Karar No: 2018/32
Karar Tarihi: 25.06.2018

Uyuşturucu ve uyarıcı madde ithal etme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2018/32 Esas 2018/32 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık uyuşturucu veya uyarıcı madde ithal etme suçundan Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildi. Ancak, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi sonucu karar Yargıtay 9. Ceza Dairesi tarafından bozuldu. Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesi bozma kararına direnince dosya Yargıtay 10. Ceza Dairesine gönderildi. Ancak, CMK'nın 307/3. maddesi ile Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu'nun 26.12.2017 tarihli emsal kararı gereği direnme kararının incelenmesi için dosya Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderildi.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 307. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Geçici 10. maddesi'nin 3. fıkrası

9. Ceza Dairesi 2018/32 E. , 2018/32 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu ve uyarıcı madde ithal etme
Hüküm : Mahkumiyet (Direnme)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesi"nin 02.09.2015 tarih ve 2015/44-2015/38 sayılı kararı ile uyuşturucu veya uyarıcı madde ithal etme suçundan mahkumiyet kararı verildiği, bu kararın sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 03.05.2016 tarih ve 2016/673-2016/4198 sayılı kararı ile bozulduğu, Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesi"nce 22.06.2016 tarih ve 2016/31-2016/52 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği, hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın Yargıtay 10. Ceza Dairesine gönderildiği, Yargıtay 10. Ceza Dairesi tarafından 04.06.2018 tarih ve 2018/307-2018/4780 sayılı görevsizlik kararıyla da dosya Dairemize gönderildiği, CMK"nın 307/3. maddesi ile Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"nun 26.12.2017 tarih ve 2017/280-2017/300 sayılı emsal kararı gereğince direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
KARAR:
1- Dairemizin 03.05.2016 tarih ve 2016/673-2016/4198 sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesi"nin 22.06.2016 tarih ve 2016/31-2016/52 sayılı direnme kararının yerinde görülmediğine,
2- 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesinin 3. fıkrası ile 5320 sayılı Kanun"un Geçici 10. maddesinin 3. fıkrası uyarınca direnme kararının incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 25.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.